کار کودک در ایران، زخمی عمیق و رو به گسترش و نشانهای از شکست ساختارهای اقتصادی و مدیریتی است. کودکان بهجای تحصیل، بار معاش را بر دوش میکشند. در این گفتگو با طاهره پژوهش، کارشناس حقوق کودک از او میپرسیم چرا سیاستهای ساماندهی شکست خورد و راه حل واقعی چیست؟
کار کودکان در ایران، به ویژه در کشاورزی، معضلی پیچیده و ریشهدار است که با فقر، خلأ نظارتی و ضعف در اجرای قوانین تداوم یافته و سلامت و آینده کودکان را تهدید میکند.
کودک کار فقط چهرهٔ خیابان نیست. این قلهٔ کوچکی از کوه یخ عظیمی است که بدنهاش در کارگاههای پنهان، مزارع و خانهها پنهان است. پیام روشنفکر، پژوهشگر اجتماعی میگوید کار کودک، شکست توسعه است، نه یک مشکل سادهٔ حمایتی.
یکی از راهکارهای پایهای برای نجات کودکان کار از چرخه فقر، توانمندسازی از طریق سواد و مهارتآموزی است. این آموزش انعطافپذیر، شکستن چرخه آسیب و ساختن آیندهای روشن را برای آنان و جامعه ممکن میسازد.
مطالعه سیمای سلامت و جمعیت در ایران در سال 1389، شاخص کار کودکان پنج تا 11 سال را برای کل کشور 14/61 درصد گزارش کرده است که شامل حداقل یک تا 28 ساعت کار اقتصادی در هفته برای خانوار است.