خبر خوش برای سالمندان تهرانی؛ افزایش خدمات کارت منزلت
۴۸ درصد سالمندان تهرانی هیچ بیمهای ندارند و بسیاری از آنها از ترس هزینهها یا ناآشنایی با سامانههای آنلاین، دیگر از خانه بیرون نمیآیند. در چنین وضعیتی، شهرداری تهران از «کارت منزلت» و طرح تازهای به نام سرای زندگی میگوید.

در یکی از سراهای محله جنوب تهران، یک مربی ورزشی میگوید: «خیلی از سالمندها دیگه نمیان. میگن خرج داره، یا میگن نمیتونیم آنلاین ثبتنام کنیم.» همین چند جمله تصویر دقیقی از مسئلهای بزرگتر بهدست میدهد؛ انزوای تدریجی سالمندانی که نهتنها از لحاظ اقتصادی که از نظر سواد دیجیتال و مهارتهای شهری هم از چرخه خدمات جا ماندهاند.
نرگس معدنیپور، رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در گفتگو با آتیه آنلاین از طرحی خبر میدهد که قرار است وضعیت فعلی را بهبود بخشد. بازنگری در خدمات کارت منزلت.
او میگوید: در این دوره تلاش کردیم خدمات گستردهتری برای دارندگان کارت منزلت ارائه دهیم. کارت منزلت اکنون جزو چهار ردیف مشترک در همه تخفیفات شهرداری قرار گرفته و دارای ضریب صفر است؛ یعنی ۱۰۰ درصد تخفیف در مراکز ورزشی، مراکز ویژه زنان، موزهها، باغموزهها و مراکز فرهنگی و هنری.
به گفته او، این تخفیفها پیشتر در سازمان فرهنگی هنری هم وجود داشت، اما درصدشان متفاوت بود و کامل نبود. حالا اما در لایحه بهای خدمات شهرداری تهران برای سال ۱۴۰۴ مقرر شده که همه مراکز دارای بهای خدمات از برج میلاد تا مجموعههای فرهنگی و ورزشی خدمات خود را برای دارندگان کارت منزلت بهصورت رایگان ارائه دهند.
اما معدنیپور فقط از تخفیف حرف نمیزند؛ او از اصلاح یک سند مهمتر سخن میگوید: در حال انجام کارهایی در حوزه سالمندی هستیم که هنوز تکمیل نشده است. یکی از آنها اصلاح مصوبه پیشین شورای شهر درباره شهر دوستدار سالمند است. دولت این طرح را تصویب کرده و قرار است چند شهر بهصورت پایلوت آن را اجرا کنند. ما نیز در تهران در حال منطبق کردن مصوبه قبلی شهرداری با سند ملی مربوطه هستیم تا خدمات شهرداری برای این قشر بهروز شود.
در این اصلاحیه، هدف آن است که خدمات شهری نه صرفاً حمایتی بلکه تسهیلگر حضور سالمندان در اجتماع باشد. معدنیپور میگوید: با توجه به اینکه ۴۸ درصد از سالمندان هیچگونه بیمهای ندارند، نیاز به خدمات حمایتی بیشتری دارند. به همین دلیل در حال بهروزرسانی مصوبه هستیم تا شهرداری بتواند بر اساس سند ملی، خدمات دقیقتر و عادلانهتری ارائه کند.
او یادآور می شود: در حوزههای فرهنگی و هنری، بهای خدمات سراهای محلات تاکنون لایحه مشخصی نداشته است. ما از شهرداری خواستهایم بررسی کند تا این لایحه نیز تدوین شود.دلیلش ساده است: سراهای محلات میتوانند نخستین حلقه تماس سالمندان با شهر باشند؛ مکانی که بدون نیاز به خروج از محله، خدمات فرهنگی و اجتماعی به آنها ارائه شود.
معدنیپور به مسئله دیگری هم اشاره میکند؛ مسئلهای که بهظاهر فناورانه است اما در عمقش اجتماعی؛ مهارت حضور سالمندان درفضای آنلاین، در این زمینه شهرداری میتواند نقش مؤثری در آموزش و توانمندسازی سالمندان داشته باشد و مدیریت شهری برنامههایی برای این آموزشها در دست اجرا دارد.
رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران، سراهای زندگی را نگاه جدید شهرداری به سالمندان می داند وتوضیح میدهد: در مجموعههای زندگی، هدف ما جلوگیری از انزوا و تقویت حضور اجتماعی سالمندان است.
او ادامه میدهد: چند سرای زندگی برای سالمندان ایجاد شده که آغاز این مسیر است. هدف ما این است که مجموعههای فرهنگی و اجتماعی با حضور فعال خود سالمندان اداره شود. بسیاری از سالمندان بسیار فعالاند و میخواهیم با مشارکت خود آنها، برنامهریزی و اجرای فعالیتها انجام شود. به همین دلیل نام این مراکز را از سرای فرهنگ به سرای زندگی تغییر دادهایم.
این طرح اکنون در پنج پهنه شهر تهران دنبال میشود. معدنیپور میگوید: جلسات آن برگزار شده و قصد داریم مدلی مشخص برای این الگو ارائه دهیم تا هر سرا بتواند با محوریت سالمندان فعال، خدمات متنوع فرهنگی، اجتماعی و هنری ارائه دهد.
